Πού πας; …στο μάτι του κυκλώνα

από black kat…δεν ξεχνάμε τον Μαρκόνι μας!

 

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό στάλα τη στάλα συναγμένο απ’ το κορμί
σου σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό, που κοινωνούσαν πειρατές πριν
πολεμήσουν. Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί, οσμή από κέδρο, από
λιβάνι, από βερνίκι, όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί χτισμένο τότε
στον Ευφράτη στη Φοινίκη. Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά. Οι
κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι. Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που
μας γεννά, Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει. Πούθ’
έρχεσαι; Απ’ τη Βαβυλώνα. Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα. Ποιαν
αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα. Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.

 ❀❀❀

Φάτα Μοργκάνα, δεν είναι κάποιο μυστήριο θηλυκό πλάσμα, αλλά ένα
μετεωρολογικό φαινόμενο, ένα σύνθετο οπτικό φαινόμενο που προκαλεί
οφθαλμαπάτες, η διάθλαση του φωτός μοιάζει να φέρνει παράξενα…

 

από black kat…δεν ξεχνάμε τον Μαρκόνι μας!