Πρόδρομος Μάρκογλου…«Πρωί με τη δροσούλα»
Πρωί
Κι ακόμη σφυρίζουν όνειρα της νύχτας
Αναπνέω βαθιά το καυσαέριο
Καθώς μ’ αρπάζει λεωφορείο για τη δουλειά
Σαν ένα κήτος με καταπίνει
Κι αφού από στάση σε στάση αποτυχαίνει
Να με χωνέψει
Τέλος -κάπου κοντά στο τέλος
Με ξερνάει
Υποκειμενικά ανένδοτος
Ώριμος όμως να αναλάβω την καθημερινή μου
Εργασία
Δηλαδή να σας ληστεύω υπέρ τρίτων
Από τη συλλογή Πάροδος Μοναστηρίου (1989)
Επιλογή σκίτσου black kat
imaginistes 